کجای جغرافیای جهانم

مجموعه شعر سپید “کجای جغرافیای جهانم” گزیده‌‌ای از سروده‌‌های فرزاد میرحمیدی، میان سال‌‌های 1395 تا 1399 را شامل می‌‌شود که بازتاب دهندۀ بی‌‌سروسامانی و بی‌‌هویتی انسان در جهان امروز و مسائل پیرامونش است. این مجموعه شامل 23 قطعه در قالب سپید و در دو بخش است. در بخش نخست، زبان طنین اجتماعی و نقادانه نسبت وضعیت امروزی ایران و جهان دارد و بخش دوم شامل قطعاتی‌‌ست که آهنگی عاشقانه‌‌ واعتراضی نسبت به این وضعیت دارد. شایان ذکر است در صفحۀ 27، سطر ششم اشتباهی تایپی وجود دارد به این شکل؛ “همه به چهره می‌‌رسند” که صحیح آن “همه به یک چهره می‌‌رسند” می‌‌باشد.